ಸುಮಾರು ಎರಡು ಎರಡೂವರೆ ಇರಬಹುದೇನೋ ಆವತ್ತು.ವಾತಾವರಣ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಸಿಲಿನಿಂದ ಕಾವು ಜಾಸ್ತಿ ಇತ್ತು ಹಾಗಾಗಿ ಅವತ್ತು ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವ ಮನಸ್ಸಾಗದೇ ಸುಮ್ಮನೆ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಪುಸ್ತಕದ ಹಾಳೆ ತಿರುವುತ್ತಿದ್ದೆ ಆದರೆ ಮನಸ್ಸು ಎಂದಿನಂತೆ ಇರಲಿಲ್ಲಾ ಅನ್ನುವುದು ಆಗಲೇ ತಿಳಿದಿತ್ತಾದರೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಪುಸ್ತಕ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆ.ಅದ್ಯಾಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಒಂದು ರೀತಿ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಕಣ್ಣುಚ್ಚಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಭಾವ ಒಳಗಿಂದೊಳಗೆ ಹರಿಯಲಾರಂಬಿಸಿತು.ನಾನು ಏನನ್ನೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲವೂ ಅದಾಗಿಯೇ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು ತಕ್ಷಣ ಕುಳಿತಲ್ಲಿಂದ ಹೇಗೆ ಎದ್ದು ಕುಳಿತಿದ್ದೇನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲವೂ ಮೌನವಾಗಿತ್ತು ದಿನಂಪ್ರತಿ ಅದೊಂದು ಮೌನಕ್ಕಾಗಿ ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ..ಆಲೋಚನಾ ರಹಿತ ಮೌನ ,ಆದರೆ ಅದು ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನನಗೆ ಅದರ ಪರಿಚಯ ತೋರಿಸಿತ್ತೇ ವಿನಹ ಅದರ ಪೂರ್ಣ ಪರಿಚಯವಿರಲಿಲ್ಲಾ.ಯಾವುದಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ಕಷ್ಟವಾದರೂ ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆನೋ ಅದು ಆವತ್ತು ತನ್ನಿಂದ ತಾನೇ ಆಗಿತ್ತು. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಯಾವ ರೀತಿ ಅನುಭವವಾಗುತ್ತಿಂದರೆ ರಾತ್ರಿ ಇಡೀ ನಿದ್ದೆ ಬಿಟ್ಟು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಆಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಯಾವ ರೀತಿ ಮಂಜು ಮಂಜಾಗಿ ನಿದ್ದೆ ಬಯಸುತ್ತದೋ ಹಾಗೆ.ಆದರೆ ಆವತ್ತು ಮಲಗುವ ಮನಸ್ಸಾಗದೇ ಕುಳಿತುಕೊಂಡೇ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚುವ ಬಯಕೆ. ಹಾಗೇ ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಕುಳಿತಿದ್ದೇನೋ ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಾ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ಅಲ್ಲೇ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಗ್ಯಾಪ್ ಅಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಬಿಟ್ಟೆ.ಅದೆಲ್ಲವೂ ನನ್ನ ಅರಿವಿನಲ್ಲಿತ್ತಾದರೂ ಅದ್ಯಾವುದೂ ನಾನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲಾ..ಎಲ್ಲವೂ ಅದಾಗಿಯೇ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.ಹಾಗೆ ಮಲಗಿದ್ದವನಿಗೆ ಮತ್ತೆ ನಿದ್ರಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಪ್ರಜ್ನಾವಸ್ಥೆಗೆ ಬಂದಾಗ ನನಗೊಂದು ಕರೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು ಯಾರೆಂದು ನೋಡಿದರೆ ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳು ಕರೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.ನಿಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅವರು ಕರೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಹೇಗೆ ಮನಸ್ಸು ಒಂದು ರೀತಿ ಭಾವೋದ್ವೇಗಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತದೋ ಅದೇ ಭಾವೋದ್ವೇಗ,ಹರ್ಷ,ಗಡಿಬಿಡಿ,ಗೌರವಯುಕ್ತ ಭಯ ಅಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಒಂದಂಶವೂ ಕೂಡ ಬದಲಾವಣೆಯಿರಲಿಲ್ಲಾ,ಹಾಗೆ ಕರೆ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದೆ ,ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಹೇಗಿದ್ದೀರಾ ಪ್ರಶಾಂತ್ ಏನು ಹೇಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಅಭ್ಯಾಸ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ‌,ಮನಸ್ಸು ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಹ ಹ ಸರ್ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಅರ್ಧ ಸತ್ಯ ಅರ್ಧ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಹೇಳುವಾಗ ಆಗುವ ಕಳ್ಳತನದ ಭಾವದ ಅರಿವು ಅಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮೂಡಿತ್ತು ನನ್ನ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ…ಆದರೆ ಅದ್ಯಾವುದನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿದರೂ ಗಮನಿಸದಂತೆ ಅವರು ನೇರವಾಗಿ ಮುಖ್ಯ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದು ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದು ಅವರ ಮಾತಿನ ಕಡೆ ಇನ್ನೇನೂ ಗಮನ ಕೊಡಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹಾಳಾದ ನೆಟ್ವರ್ಕ್ ಕೈ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡುತ್ತದೆ..ಕೊಂಚ ಗಲಿಬಿಲಿ ಗೊಂಡು ಹೊರಗೋಡಿಬಂದು ಸರ್ ಸರ್ ಕ್ಷಮಿಸಿ ನೆಟ್ವರ್ಕ್ ಇರಲಿಲ್ಲಾ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿಲ್ಲಾ ಎಂದು ನಿವೇದಿಸಿದಾಗ ಅವರು ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕೆಲವೊಂದು ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಪದೇ ಪದೇ ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲಾ ಅದು ಒಂದೇ ಸಲ ಹೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ನನಗೆ ಆಗ ಆದ ಹತಾಶೆ ಹಾಗೂ ಬೇಸರ ಈಗಲೂ ಕೂಡ ನೆನಪಿದೆ,ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಅರಿವಿನಲ್ಲಿತ್ತು ಅವರೇನೋ ಗಹನವಾದ ವಿಚಾರವನ್ನೇ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದು ..ನಾನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತಡಮಾಡದೆ ನನ್ನ ಅಸಹಾಯಕತೆಗೆ ನಾನೇ ಹಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ದಯನೀಯವಾಗಿ ಅಂಗಲಾಚಿದೆ ದಯವಿಟ್ಟು ಕ್ಷಮಿಸಿ ಕೇಳುತ್ತಿಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ ಹೇಳಿ ಎಂದು.ನನ್ನ ದಯನೀಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಂಶು ಮತ್ತೆ ಆ ವಿಚಾರ ಹೇಳಲು ಪ್ರಾರಂಬಿಸುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ಎಲ್ಲಿಯವರಗೆ ನನ್ನ ಸೋಲೆಂದರೆ ಮತ್ತೆ ಆ ಮುಖ್ಯ ವಿಚಾರ ಹೇಳುವ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಆ ಕರೆ ಕಟ್ ಆಗುತ್ತದೆ.ಅದು ಯಾವ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಕಟ್ ಆಗಿತ್ತೋ ಅದೇ ವೇಗದಲ್ಲಿ ನಾನು ಮತ್ತೆ ರಿಟರ್ನ್ ಕರೆ ಮಾಡಿದಾಗ ನನಗೆ ಖಚಿತವಾಗಿತ್ತು ಇನ್ನು ಆ ವಿಚಾರ ಅವರು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲಾ ಎಂದು. ಅದು ಹಾಗೆಯೇ ಆಯಿತು ಕೂಡ ಅವರು ಆ ವಿಚಾರ ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ನೇನೋ ಮಾತನಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ನಾನು ಈ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಜ್ನೆಗೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದೆ ಯಾವಾಗ ಇಲ್ಲಿನ ಅರಿವು ಆಗಲು ಆರಂಭವಾಯಿತೋ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅವರ ಮಾತು ಸ್ಥಬ್ಧವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಯಿತು. ಆ ಅರಿವು ಒಂದು ಹಂತಕ್ಕೆ ಬಂತು ಎಂದು ಅರಿವಾಗಿದ್ದೆ ತಡ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಸಂಭಾಷಣೆಗೆ ಕೊಂಡಿಯಗಿದ್ದ ಆ ಕರೆ ಧಿಡೀರನೆ ಕಟ್ ಆಯಿತು. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನನಗಾದ ಹತಾಶೆ ಬೇಸರ ನೋವು ಹೇಳಲಸದಳ.
ನೀವು ನಂಬುತ್ತೀರೋ ಬಿಡುತ್ತೀರೋ ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಇಷ್ಟೊಂದು ವಿಚಾರ ಕೇವಲ ಒಂದು ಸೆಕೆಂಡಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮುಗಿದು ಹೋಗಿತ್ತು. ನನಗೆ ಸೆಕೆಂಡಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಏನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಇರುವ ಕಾರಣ ಸೆಕೆಂಡನ್ನು ಬಳಸಿದ್ದೇನೆ..
ಅಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಬಂದ ಕರೆ ಇಂದ ಹಿಡಿದು ಎಲ್ಲವೂ ನೈಜವಾಗಿತ್ತು..ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ದ್ರಶ್ಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲಾ,ಯಾವುದೇ ಶಬ್ದಗಳೂ ಕೇಳಿಸಲಿಲ್ಲಾ,ಮೊಬೈಲ್ ಇರಲಿಲ್ಲಾ,ನಾನು ಮಲಗಿದ್ದೇನೆಂದು ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲಾ,ಅಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ಕಂಡ ನೆನಪೂ ಇಲ್ಲಾ,ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವುದರೂ ಅರಿವೂ ಇಲ್ಲಾ ,ಎಲ್ಲವೂ Empty ಆಗಿತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ಗುರುಗಳ ಜೊತೆ ನಡೆದ ಸಂಭಾಷಣೆ ಅಷ್ಟೆ.ಒಂದು ಸ್ಪೇಸ್ ಒಳಗಡೆ ಇದಿಷ್ಟು ನಡೆದ ಅನುಭವ.ಯಾವಾಗ ನನಗೆ ನನ್ನ ಶರೀರದ ಅರಿವಾಗಲು ಆರಂಭವಾಯಿತೋ ಆ ಕ್ಷಣದಿಂದ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಇದಿಷ್ಟು ವಿಚಾರ ನನಗೆ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿತ್ತು( ಹಾಗೆಯೇ ನನಗೆ ೧೦೦೦% ಗ್ಯಾರಂಟಿ ಇದೆ ಅದು ನಡೆದಿತ್ತು ಕೂಡ).
ಯಾಕೆಂದರೆ ಅದು ಕನಸಾಗಿರಲಿಲ್ಲಾ!
ಯಾವ ಚಲನಚಿತ್ರ ನೋಡಿ ಬಂದ ಇಂಪ್ರೆಷನ್ ಕೂಡ ಅಲ್ಲಾ!
ಅಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದು ಸಾಕ್ಷಾತ್ ನನ್ನ ಗುರುಗಳೆ ಆಗಿದ್ದರೂ,ಎಲ್ಲವೂ ನನಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ನೆನಪಿತ್ತು. ನನಗೆ ಅಂತಹ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಅಥವ ಇದು ಕನಸೋ ಅನ್ನುವ ಭ್ರಮೆಯೂ ಬರಲಿಲ್ಲಾ ಯಾಕೆಂದರೆ ನಾನು ತೀರ ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳ ಕೆಲವೊಂದು ಈ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಕೇವಲ ಒಂದು ಬಾರಿ ಅಲ್ಲಾ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ. ಹಾಗೇಯೇ ಯಾವುದನ್ನೂ ಕೂಡ ಸುಲಭವಾಗಿ ಒಪ್ಪುವವನೂ‌ ನಾನಲ್ಲಾ,ಹೆತ್ತ ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೆ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಗುರುಗಳ ಬಳಿ ಬಂದವನು ನಾನು..ಹಾಗಾಗಿ ಆದಾಗಲೇ ಅವರ ಈ ರೀತಿಯ ಶಕ್ತಿಯ ಅರಿವಿದ್ದರಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆಗಿತ್ತು ಅಷ್ಟೇ ಆದರೇ ನನಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಹೇಳಿದ ವಿಚಾರ ಕೇಳಲಾಗದಷ್ಟು ಅಶಕ್ತನಾದೆನಲ್ಲಾ ಎಂಬ ನಿರಾಸೆ ಉಂಟಾಯಿತು.ನಾನು ಅಲ್ಲಿ ಅರಿವಿನಿಂದ ಗಮನಿಸಿದ್ದೇನೆಂದರೆ ಅಷ್ಟೊಂದು ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ನಾನು ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟ ಕ್ಷಣದಿಂದ ಅತೀವ ಉತ್ಸಾಹ ನನ್ನಲ್ಲಿತ್ತು,ಆ ಚೈತನ್ಯ ದ ಪ್ರಭಾವ ಎಷ್ಟಿತ್ತೆಂದರೆ ಅದರ ಪ್ರಭಾವ ಎರಡು ದಿನವಾದರೂ ಅದೇ ಉತ್ಸಾಹದಲ್ಲಿದ್ದೆ.
ಇದಾದ ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷದಲ್ಲೆ ಸಾವರಿಸಿಕೊಂಡು ನಾನು ಗುರುಗಳಿಗೆ ಮೆಸೇಜ್ ಹಾಕಿದೆ..ಅವರು ಅದಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟ ಉತ್ತರ ಅದರ screen shot ಇಲ್ಲೇ ಕೆಳಗೆ ವೇರ್ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ.ಇವೆಲ್ಲವೂ ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳ ಆಶೀರ್ವಾದ ಅವರ ಶಿಕ್ಷಣ ,ಅವರ ಪ್ರೀತಿ,ಅವರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ….ಅವರು ಈ ರೀತಿಯಾದ ಹಲವಾರು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ..ಅವರ ಶಿಕ್ಷಣ ದ ಪ್ರಖರತೆಗೆ ನಮ್ಮ ಜ್ಯೋತಿ ಮಂದವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ನಮಗಿದ್ಯಾವುದು ಕಾಣಿಸುತ್ತಿಲ್ಲಾ..ನಾವು ನಮ್ಮ ಅರಿವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡದ್ದೇ ಆದಲ್ಲಿ ಅವರು ನಮಗೆ ಇನ್ನೊಂದು Dimension ತೋರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸಿದ್ದವಿದ್ದಾರೆ..ಆದರೆ ನಾವು ಇನ್ನೂ ಈ Ego, attitude, lifestyle, etc. ಇಂದ ಹೊರಬರದೇ ಕೇವಲ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಕಲಿಕೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿದ್ದೇವೆಂಬ ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮ Ego boost ಮಾಡುವ ವಿಚಾರದಲ್ಲೇ ಇದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಕಣ್ಣೆದುರಿಗಿರುವ ಸತ್ಯವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ಯಾವುದೋ ಮೋಡದಾಚೆ ಇರುವ ಭಗವನಂತನನ್ನು ನಮ್ಮ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ಹಳಿಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ…ಏನೇ ಇರಲಿ ನಾನೂ ಕೂಡ ನಿಮ್ಮೊಡ ಈ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ಸಾಧನೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದೇನೆಯೇ ಹೊರತು. ನಿಜವಾದ ತೀವ್ರತೆ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲಾ..ಎಲ್ಲವೂ ಅವನಿಗೆ ಬಿಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಇದನ್ನೂ ಅವನೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ 😊
ಇಂತಹ ಗುರುಗಳ ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಾರೆ ಅನ್ನುವ Ego ಕೂಡ ಮತ್ತೊಂದು Ego ನಮ್ಮ ego ಬುಟ್ಟಿಗೆ Add ಆದ ಹಾಗಾಗಿದೆ..
ನಿಮಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನಲ್ಲದೇ ಇನ್ನೇನನ್ನು ಹೇಳಲಾದಿತು ಗುರುಗಳೆ ..ನಿಮ್ಮ ಈ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಚಿರಋಣಿ.

ಮುಂದಿನ ಸಲ ನಾನು ಕೇವಲ ಕೇಳಿದ್ದ ಹಾಗೂ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದ ಮಹತ್ ಎಂಬುವ ವಿಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸುತ್ತೇನೆ. ಗುರುವಿನ ಮಹತ್ತನ್ನು ಅರಿಯುವಷ್ಟು ಶಿಷ್ಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಾದಾಗ ಕೇವಲ ಗುರುವಿನ ಆಗಮನದಿಂದಲೇ ಕುಂಡಲಿನಿ ಉದ್ದೀಪನ ಗೊಳ್ಳುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ..ವೇದಾಂತಿಕ ವಿಪಾಸನ‌ ಮಾಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆದ ಅನುಭವ ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಾಗ ತಿಳಿಸುತ್ತೇನೆ.‌

ರಿಷಿಟ್ರೈಬ್ ಖಾಯಂ ನಿವಾಸಿ.